Persoonlijk doe ik niet aan goede voornemens vanaf de nieuwjaarsviering. We vieren ondertussen al 2020 Romeinse kalenderjaren het nieuwe jaar op de verzonnen dag 1 januari dankzij meneer Ceasar. Buiten dat deze dag een goed excuus is om mezelf te bezatten met wat leuke mensen om me heen hecht ik er eerlijk gezegd verder weinig waarde aan. Als ik iets wil veranderen in mijn leven doe ik dat op het moment dat het in me opkomt en voelt als het juiste om te doen.
Laat ik nu niet meteen de hele blog ontkrachten
Interessant verhaal over de Romeinse feestdag die we al meer dan twee millennia vieren, maar deze blog gaat over dingen die ik ben gaan toepassen in mijn eigen leven de laatst paar decennia. Ik zal dan ook maar meteen verder gaan met de zeven goede voornemens. Voornemens die je dus meteen van kracht mag laten gaan, als dit goed voelt voor jou, misschien wel vanaf het moment dat je ze leest. Tips die je, wanneer je ze jezelf gewoon maakt dus mooi het 2021e jaar van de Romeinse kalender mee in kunt nemen onder het mom van goede voornemens.
Donder je magnetron uit het raam
Het liefst van minimaal drie hoog, zodat dat ding zeker niet door een ander gebruikt gaat worden. Ik mijdt dit apparaat al vanaf voordat ik überhaupt iets over voeding wist, dat zegt in mijn ogen genoeg, maar misschien voor jou niet. We doen alsof het normaal is, een apparaat wat je eten in enkele seconden omtovert tot een kokende smurrie, dat vertrouw ik al niet. Misschien lach je als ik het een kleine deeltjesversneller noem, maar doe zelf maar eens wat research naar wat een magnetron, een micro-wave, eigenlijk is, en met je eten doet. Buiten dat het je eten in enkele seconden omtovert tot een ranzige smurrie, veranderd het de complete structuur en zorgt het er ook binnen enkele seconden voor dat wat je in je lijf stopt niks meer met voedingswaardes te maken heeft of voeding met enige waarde genoemd mag worden. En misschien is het niet slim om hem van drie hoog uit je raam te donderen, je mag hem ook drie keer op de grond smijten voor je hem naar de milieustraat brengt, of de mediamarkt ofzo. Een oven is misschien wat langzaam, maar wel beter. Een pan kost misschien meer moeite, maar is wel beter. In een bakje in de airfryer duurt nog steeds langer dan je magnetron, maar het is tenminste geen deeltjesversneller. Je kunt zelfs veel rauw eten, als je je smaakpapillen een kans geeft om weer wat gevoeliger te worden ontdek je vanzelf nieuwe dimensies aan smaken in je voeding. Zorg in ieder geval dat je geen radioactieve zooi blijft eten en donder dat ding uit het raam, op eigen risico.
Maak tijd om eten te maken
Ik begrijp dat niet iedereen is zoals ik, ik ben ook niet zoals iedereen, gelukkig niet. Iets wat ik wel heel erg ben gaan waarderen persoonlijk is de tijd nemen voor dingen. Één van die dingen is koken. Ik vind het heerlijk om op een vrije dag lekker uitgebreid te koken, maar ook als ik na een lange werkdag thuiskom vind ik het heerlijk om eventjes met volledige aandacht wat lekkers voor mezelf op tafel te zetten, en dat kan serieus snel, alleen niet zo snel als je magnetron. Buiten dat wat tijd en energie in de bereiding van je eten stoppen je voorziet van iets lekkers vol waardige voedingsstoffen, creëert dit meteen even een momentje om even te unwinden van je dag. Het koken werkt ontspannend en brengt je helemaal in het moment thuis waarbij je het gehaaste rusteloze gevoel van je werk achter je kunt laten en niet weg hoeft te gaan eten met kant en klare shitfoods vol e-nummers en shit. Strooi wat liefde op hetgeen wat je in je mond stopt en dit krijg je terug.
Koud én warm douchen
Voordat je ook maar begint met koken, of misschien lekker nadat je hebt gegeten. Dan komt voor mij vaak het perfecte ontladingsmomentje na een lange dag, de douche. Douche ik vaak best wel lang? Ja. Is dat helemaal milieuvriendelijk? Misschien niet. Zo perfect probeer ik ook niet echt meer te zijn, sorry, ik scheid liever mijn afval en donder magnetrons uit het raam enzo. Muziekje aan en lekker warm douchen, even genieten tot ik de tijd kwijt lijk te zijn. Ik merk dat als ik een rusteloos gevoel mee heb genomen van een werkdag, veel prikkels, een vol hoofd, dat dit letterlijk allemaal van me afspoelt op deze manier. Als ik klaar ben dan draai ik die kraan helemaal de andere kant op en spoel ik mezelf van onder naar boven nog helemaal af met koud water. Rechtervoet, buitenlangs omhoog naar de rug, zij, buik, binnenlangs omlaag. Linkervoet, zelfde verhaal, andersom. Rechterhand, via de buitenkant omhoog, schouder, rug, nek, hoofd, borst, buik, schouder en weer omlaag. Linkerhand weer andersom en zelfde verhaal. Vooral in de winterperiode komt mijn hoofd met steeds meer originele excuses om het vandaag toch maar een keer niet te doen, maar tegenwoordig geeft ie al op als ik één been heb gehad en geniet ik er eigenlijk best wel van. In het begin geeft de kou een redelijk heftige prikkel. Het doet ook fucking veel met je lijf, probeer het uit zou ik zeggen en observeer wat er gebeurt. Buiten dat dit interessant is maakt het je gevoeliger en tegelijkertijd krachtiger. Ik ervaar een diepere ademhaling, betere bloedcirculatie, meer mentale kracht, de kou heeft minder impact op me. Ik voel me best wel een viking soms. Maar wel eentje die ook geniet van een heerlijke warme douche voor de kou getrotseerd wordt. Iets met én – én, niet persé één van de twee.
Zet je meldingen uit
Ik blijf dit gewoon zeggen, maar een groot aandeel in onze rusteloze maatschappij die rustelozer dan ooit lijkt te zijn, is de smartphone. We zijn een tikkende tijdbom die niet tot stilstand lijkt te kunnen komen omdat we onszelf nooit echt even een momentje gunnen. De prikkels blijven binnenstromen omdat we onszelf continu laten bombarderen met informatie en afleiding. Nu hoef je niet net als ik meteen al je meldingen uit te gooien op een doelbewust alarm en een binnenkomende beller na. Begin bijvoorbeeld met alle social media apps die je gebruiken, ik bedoel, die je gebruikt. Nee, ik bedoel het toch andersom. Ze gebruiken je om zoveel mogelijk tijd en energie van je op te eisen. De zelflerende en zichzelf ontwikkelende algoritmes zijn erop uit om jou zoveel mogelijk beeldtijd te laten consumeren in de apps waarin ze leven. Het is verslavend en fucked met je hoofd. Leer er iets bewuster mee omgaan en laat het altijd jouw eigen keuze zijn om zo’n app te openen, niet een of andere fucking melding. Zet die meldingen uit. Misschien wordt je na een tijdje net zo’n gekkie als ik die al jarenlang heerlijk in het moment leeft, starend naar bomen en vogels en shit, zonder al die afleiding in een wereld omgeven door mensen met kromme nekken, starend met rechthoekige ogen naar een beeldscherm, inclusief een zelfswipende duim. Serieus, probeer die shit.
Laat woorden niet tegen je gebruikt worden
Nu hoef je niet persee zoals ik de complete mainstream media te gaan mijden, maar ben je wel bewust van wat je tot je neemt. Is het nieuws wat je volgt wel het complete plaatje? Of slechts één kant van het verhaal? Of laat het twee kanten zien waarbij je mag kiezen aan welke kant jij gaat deelnemen aan de strijd? Lees die zin nog maar een keer. Je wordt geleerd om links of rechts te kiezen waardoor je blind wordt voor alles wat daartussenin leeft. Je wordt geleerd om altijd een kant te kiezen in elke nieuwe strijd waarin ze je willen gooien. Terwijl je ook gewoon de keuze hebt om geen mening te hebben over iets waar je zeker niet alles vanaf weet. Je wordt gebombardeerd met informatie, vervolgens wordt je wijsgemaakt dat je ergens voor moet staan en daarmee ga je de strijd aan met degene die andere informatie vanuit een andere bron heeft verkregen. En dan hebben ze ons, als een stelletje kibbelende papegaaien, blind voor de werkelijkheid omdat we zo druk bezig zijn met alle bullshit die er op ons gegooid wordt. Doktoren en professoren die het niet eens zijn met wat de mainstream media rondstrooit worden de mond gesnoerd. Mensen met genoeg bereik om wel aandacht te krijgen worden gekkies genoemd en dan als toetje worden er ook nog eens overdreven complottheorieën geserveerd voor degene die nog niet verzadigd zijn. Woorden zijn wapens, informatie is niet altijd juist en feiten kunnen in alle soorten verhalen een nieuwe boodschap krijgen. Weet dat je niks weet, dan weet je misschien nog wel het meeste. Laat je vooral niet gek maken, angst is een illusie die je verzwakt. Zorg goed voor jezelf, dan hoef je je letterlijk nergens druk om te maken.
Snuif de buitenlucht op
Ga vooral niet de hele dag binnen zitten op anderhalve meter van je cavia met een mondkapje op. Één van de meest krachtige medicijnen van moeder natuur is de frisse buitenlucht. Ga lekker een eind wandelen, hardlopen, fietsen, skeeleren of rolstoelen. We leven met veel mensen op een klein stukje aarde, maar er is nog steeds genoeg ruimte voor iedereen om een aandeel van die frisse buitenlucht te claimen. Steel meteen wat energie van de zon, die shit is net zoals de frisse lucht oneindig en goed voor iedereen, zelfs beter dan een magnetron.
Zorg goed voor jezelf
Dit is misschien niet eens meer echt een extra tip, maar een soort samenvatting van al deze shit als eindboodschap. Zorg voor jezelf. Niemand anders gaat het voor je doen en dat moet je ook helemaal niet verwachten. Je hoeft maar voor één iemand een held te zijn en dat is voor je Zelf. Zo wordt je dat automatisch voor de mensen om je heen omdat je begint te shinen. Als virussen enzo bestaan, dan begint dat vanuit de kern, bij jezelf, en daarin heb je altijd een keuze. Kies je ervoor om in je kracht te gaan staan of laat je je leiden door angstverhalen? Kies je voor liefde of angst? Kies je voor je eigen ervaring, om zelf te ervaren, of laat je je leiden door verhalen die je ervan weerhouden om zelf daadwerkelijk shit te ervaren? Neem je de tijd om wat in je lijf te stoppen waar liefde in zit, of ga je voor de kant en klare smurrie uit je magnetron? Laat je jezelf op anderhalve meter van je moeder met een mondkapje voor de televisie voorzien van een visie of snuif je verse buitenlucht op en ervaar je liever zelf de wereld? Laat je je vertellen wat je moet denken, of ervaar je liever zelf de wereld in al haar schoonheid? De keuze ligt bij jou. Ben je liever een slachtoffer, of je eigen held? De keuze ligt bij jou.
Live, Love, Shine.
Mark
